Twijfels en demonen

Twijfels en demonen…

Mijn engeltje kan niet kiezen…
Bezeten door twijfels en demonen…
Afvragend…ga ik haar verliezen?…
Of ben ik haar al verloren?…

Gisteren was het de hemel…
Vandaag alweer de hel…
Man wat zorgt dat toch voor wrevel…
Wat IK voel is niet meer van tel…

De enige die mij zo kan doen zweven…
Ander en beter? Zot, ik weet wat ik voel…
Alles laat ze mij héél intens beleven…
Echte liefde dat is wat ik bedoel…

De enige die mij het hardst kan kwetsen…
Leeg ben ik nu, door de waarheid verstomd…
Zij, verstrengeld in haar eigen netten…
Hart en ziel voor eeuwig verwond…


Altijd heeft ze zich volledig aan mij gegeven…
Maar ik was zo blind als een mol…
Beantwoording heeft ze nooit van mij gekregen…
Hiervoor betaal ik nu deze hoge tol…

Het dierbaarste ben ik voorgoed kwijt…
Gevoelsmatig zal ik eeuwig manken…
Dit tot mijn grootste spijt…
Heb het aan mezelf te danken..

Heb altijd -en nu nog- heel veel van je gehouden…
Ben echt geen gevoelloze egoïstische zak meer…
Zie het en het zal je niet berouwen…
Neem je opnieuw mee naar de goede tijd van weleer…


Echte liefde dat is wat ook zij voelt…
Haar hart is door mij gestolen…
Weet ook dat dit nooit bekoelt…
Vecht verdorie tegen die twijfels en demonen!!….

© Copyright Verwijderde gebruiker

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

13-10-2010

Over dit gedicht

Persoonlijk

Tags

Liefde