tranen

Ik zie mijn tranen in het zonlicht schitteren.
Ik zie mijn tranen langzaam vallen.
In een diep zwart gat.
Een gat waarin ik zou willen vallen.
Om alles te vergeten.
Even niet te hoeven denken.
Over wat ik zeg over wat ik voel.
Gewoon even niks.
En dat alles dan weer is als toen.
Maar als ik wakker wordt uit mijn mooie droom.
Begint die nachtmerrie weer.
Dan ben ik hier.
Hier in mijn bed.
En lig ik weer te denken over hoe.
Hoe het ooit anders kan worden.
Maar wanneer zal ik eindelijk wakker worden.
Weg uit die vreselijke nachtmerrie.

© Copyright -nine