Nachtmerrie zonder einde

Het is donker, ik ben alleen en het is koud.
Ik ben alleen. Niemand die naar mij omkijkt, niemand die om me geeft,
en niemand die voor me leeft.
Ik bewandel mijn eigen paadje en zie wel waar ik terechtkom. Helaas staan er geen wegwijzers die me wijzen waar ik heen ga,
en dus weer een teken dat ik er alleen voor sta. Ik ben bang. Bang voor wat er gaat komen.
Ik ben verdrietig en alleen, en hoop dat ik dit zit te dromen.
Als ik aan dromen denk denk ik aan mooie gebeurtenissen,
maar die zijn er niet bij, die moet ik missen.
Dit is een nachtmerrie zonder einde, dus ik blijf maar lopen en lopen, en hopen dat het ooit licht wordt in m'n leven.

© Copyright Merel v. Laar