Alleen

Ik heb niet de emoties,

om lief te hebben in stilte
vergeet zelfs de glorie van de natuur
op den duur in mijn dromen
waar koude nachten in verlaten steden
huilen om een wreed verleden
van armoede, verdriet en pijn

ik hou je niet vast
zoals de nacht soms de dag

ik ben eenzaam alleen
en geen hond die er kwijlt
verdwaalt van de speen
en een professor die ijlt.

© Copyright mobar

Ingezonden door

mobar

Geplaatst op

02-09-2010

Over dit gedicht

Hoe eenzaamheid kan voelen.

Tags

Alleen Eenzaam Verdriet