(u')

Ik weet dat niet alles gaat zoals ik het wou.
Alles en iedereen gaat weg zoveel verdriet en pijn.
Zoveel vragen spoken door me hoofd, welke weg moet ik gaan,
wat is het beste voor mij, hoe zou me toekomst zijn?

Allemaal dingen wat er gebeurd
mensen hebben zoveel bij mij kapot gemaakt.
Sorry is alles wat ze kunnen zeggen, maar daar heb ik niks aan.
Ik wil zekerheid, zekerheid in alles.
Maar ik weet wat ik wil, ik wil niet bij een groep horen,
ik wil geen schoonmaakster zijn,
ik wil niet behandeld worden als een klein kind.

Ik hoef niet de beste of de mooiste te zijn.
Want perfecte meisjes zijn niet echt,
ze zijn nep net als barbies die zijn ook nooit echt.
Voel je stoer, voel de beste weet wel daar bereik je niks mee.
Je valt dan zo laag, lager dan ik.

Ik weet wie ik ben, ik weet de echte ik.
Iedereen denkt mij beter te kennen, maar dat kan niemand.
Niemand weet wat ik echt maar dan ook echt wil
en dat is gewoon mezelf zijn.

Maar zelfs dat kan ik soms niet.
Ik wordt niet geaccepteerd hoe ik het doe.
Maar dat interesseert me niet meer.
Ik ga mijn eigen weg, stapje voor stapje ga ik de juiste weg.
Ik lach wel, maar van binnen huil ik elke dag weer opnieuw. (w')

© Copyright Jannekepradotrueba.