Ravijn

En altijd als ik denk dat het beter gaat
val ik in een diep ravijn
zo ver naar beneden
elke keer doet 't pijn

En telkens als ik bijna boven ben
bijna bij het randje
krijg ik weer een vreselijke klap
Weer verdriet waarin ik mezelf niet herken

En wanneer iemand me uit dat ravijn haalt
kom ik lachend boven
alsof er nooit iets is gebeurt
terwijl ik het maar net heb gehaald.