Wachten op de lente

Wachten op de lente

Vergaan in het donker
De stilte vult mijn gedachten

Het verlangen groeit als een zaad
Dat opbloeit door de regen

De wolken vullen de hemel
Jouw tranen banen hun weg

Langzaam glijden ze
En zie, daar vallen zij op de aarde

Ze raken mij diep
Troostend