Moeilijk, Pijn en Verdriet

Het is moeilijk om je te laten gaan,
terwijl ik weet dat jij mijn nummer 1 bent.
Het is moeilijk toe te geven,
dat jij mij van top tot teen kent.
Het is moeilijk om door te gaan zonder jou,
ben bang er weer alleen voor te staan.
Het is moeilijk te accepteren,
dat jij weer je eigen weg zult gaan.
Het is moeilijk om te leven,
wanneer jij niet meer bij mij wil zijn.
Het is moeilijk,
ik voel me nu zo klein.

Het doet pijn mijn gevoelens weg te stoppen,
die ik voor jou heb opgebouwd.
Het doet pijn om te denken,
dat jij niet van mij houdt.
Het doet pijn te beseffen,
dat ik jou moet laten gaan.
Het doet pijn te weten,
dat jij en ik er alleen voor staan.
Het doet pijn zo zonder jou,
mijn hart dat breekt in twee.
Het doet pijn,
ik wil met jou mee.

Ik heb verdriet om ons,
dat het NOG niet zo mag zijn.
Ik heb verdriet om kleine dingen,
bij jou zijn voelt zo fijn.
Ik heb verdriet om het verleden,
wat het mij heeft gebracht.
Ik heb verdriet om jou,
dat je altijd maar lacht.
Ik heb verdriet om wat er is gebeurd,
kon ik maar terug in de tijd.
Ik heb verdriet om alles,
wat mij van jou scheidt.

Het is dus moeilijk,
ik kan het niet alleen.

Het doet dus pijn,
zonder jou om mij heen.

En heb ik verdriet,
om al datgeen!

© Copyright Pascal

Ingezonden door

Pascal

Geplaatst op

28-07-2010

Over dit gedicht

Ook in het gemis geschreven. Zonder je liefde leven. Om wat voor reden dan ook! Reacties weer welkom. Liefs Pascal

Tags

Eenzaam Jou Liefde Pijn Verdriet Zonder