Het is zo

Op een zekere dag liep ik langs het strand.
Ik zag de grote, wijze zee en vroeg aan de zee waarom de zee eigenlijk bestaat.
De zee dacht even na en antwoordde;
Iedere dag verover ik een stukje land om het vervolgens weer terug te geven.
Zo gaat dat iedere dag, dag en nacht, het hele jaar door.
Ik accepteer dat maar, ik kan er niets aan veranderen.

Op een zekere dag liep ik door het bos.
Ik zag een grote, wijze boom en vroeg aan de boom waarom de bomen eigenlijk bestaan.
De boom dacht even na en antwoordde;
Ieder dag groei ik weer een beetje om er vervolgens achter te komen dat ik ook weer wat takken en een boel bladeren kwijt ben geraakt.
Zo gaat dat iedere dag, dag en nacht, het hele jaar door.
Ik accepteer dat maar, ik kan er niets aan veranderen.

Op een zekere dag liep ik door de weidse weilanden.
Ik keek omhoog en zag een grote, wijze wolk en vroeg aan de wolk waarom de wolken eigenlijk bestaan.
De wolk dacht even na en antwoordde;
Iedere dag vlieg ik weer over de hele aarde.
Ik doe dat al vele jaren en ik heb de wereld al vele malen gezien.
Zo gaat dat iedere dag, dag en nacht, het hele jaar door.
Ik accepteer dat maar, ik kan er niets aan veranderen.

Op een zekere dag stond ik voor de spiegel.
Ik zag mezelf staan.
Ben ik groot en wijs?
Ik ben geen zee, toch heb ik heel wat stukjes land gewonnen en verloren.
Ik ben geen boom, toch ben ik gegroeid maar ben ik ook een boel takken en bladeren verloren.
Ik ben geen wolk, toch heb ik vele malen verschillende werelden gezien.
Zo gaat dat iedere dag, dag en nacht, het hele jaar door.
Ik accepteer dat maar, ik kan er niets aan veranderen.

Ik zoek en soms vind ik wat ik nodig heb;
De kracht om de dingen te veranderen die ik veranderen wil en de wijsheid om de dingen te accepteren die ik niet veranderen kan.


Douwe

© Copyright douwe1970