stralen maar geen zonnenschijn

Altijd een lach,
Altijd maar stralen,
Zij was de zon,
Zij kende geen verdriet,
Maar nu?
Ze zit daar alleen,
Met tranen in haar ogen,
Ze wilt ze verbergen,
Ze doet of er niks aan de hand is,
En wat er nu echt was,
Ze stelde me de vraag:
Weet jij hoe het is om zonder ouders te leven?

© Copyright blondtjee (ll')

Ingezonden door

blondtjee (ll')

Geplaatst op

20-07-2010

Over dit gedicht

dat iemand zonder ouders moet leven

Tags

Alleen Iemand Ouders