Uit de schelp van tijd

kijk me aan
laat me door je ogen
met het licht
naar binnen gaan

zucht en geef
je adem terug dan
doe ik me tegoed aan
de hitte van je bloed

denk en weet
hoe ogen dwingen
jij bent verpest als
minst bedeelde uit het nest

houw het beeld
uit stenen in je jeugd
kap het trotse van je vader
polijst je moeders zachte deugd

ik wil je pellen
uit de schelp van tijd
waar je glansde als hun parel
maak de oceanen voor je vrij

© Copyright wil melker