mensen komen en mensen gaan

Mensen komen, en gaan.
Al blijft iederen wel bij iemand in het hart bestaan.
het gaat steeds sneller allemaal de tijd tikt maar door,
en ik denk dat iedereen wel eens iemand verloor.

en die gene ook mee draagt, die gene die stukje bij beetje vervaagt.
de pijn slijt, maar alsnog ben jij degene die lijd.
Je bent nu in een weg van lijden, en zal je wonden telkens ook een stukje groter snijden.
al zou je het liefst alle pijn vermijden…

laat je niet misleiden want de mensen blijven overlijden.

mensen komen en mensen gaan.
terwijl deze mensen soms niet eens iets hebben misdaan.

© Copyright mees garoen