mijnen

Ik ga over van vrolijk naar verdrietig
Het gaat allemaal heel erg snel
Het lijkt wel duivelachtig
Is er een middel tegen dit gekwel

Zo zit ik op mijn fiets
De wind suist om mijn oren
De blaadjes vallen of zoiets
Ik kan wel zingen alsof niemand me kan horen

Even later zit ik bij pa en ma
Ik voel me verdrietig zo intens
Ik stop het weg in een interne la
Zo ziet het geen enkele mens

Ik zou willen dat er iets was
Dat de pieken en dalen deden verdwijnen
Zodat ik weer mee kan lopen in de pas
En dat ik nooit meer kan trappen op deze mijnen

© Copyright Verwijderde gebruiker