Nooit zal ik jullie vergeten,

Uw Heer heeft u bevolen, zeggende: "Aanbidt niemand anders dan Mij en betoont vriendelijkheid jegens de ouders. Indien één hunner bij u een hoge leeftijd bereikt of beiden doen dit, zeg dan nimmer tot hen "Oef" noch stoot hen af, doch spreek tot hen een welgevallig woord. [17:23]


Nooit zal ik jullie vergeten,

Allah u staat op de eerste plaats, en ik aanbidt U vaak,
Mijn Doeá's gaan vaak over mijn ouders, en hun taak,
Die zij hebben volbracht naar mij, elke dag van hun leven,
Nooit zal ik jullie vergeten, wat jullie voor mij deden.

Vaak denk ik nog met weemoed, aan jullie ouders terug,
Altijd waren jullie er voor mij, en hoorde nooit een zucht,
Nooit zal ik jullie vergeten, wat je voor mij hebt gedaan,
Als ik door ziekte, of ongemak, mijn verdriet liet gaan.

Ik besef nu beter, nu met de jaren, die voorbij zijn gegaan,
Hoeveel ik jullie mis, en hoeveel ik jullie, tekort heb gedaan,
Moge Allah mij vergeven, mijn tekortkomingen in die tijd,
Dat ik zorgeloos, mijn vertier elders zocht, heb nu spijt.

Nu rest mij nog, mijn gebeden voor hen te verrichten,
En wil tegen jullie allemaal zeggen, ken jullie plichten,
Je ouders, vergeet ze niet, nu ze nog in leven zijn,
Draag ze op handen, later zul jij je zelf, dankbaar zijn.

Nooit zal ik jullie vergeten, die herinnering blijft bestaan,
Mijn lieve, lieve ouders, wat hebben jullie je best gedaan,
Moge Allah, jullie het hoogste schenken, in het Paradijs,
Waar jullie naar verlangden, toen jullie waren, oud en grijs.

© Copyright Said Mondria