En de geduldigen, de waarachtigen,

En de geduldigen, de waarachtigen, de gehoorzamen en zij die wel doen en zij die vergiffenis vragen in de morgenstond. [3:17]

Dit is een ode naar hen die in bloed gewikkeld zijn
die verdriet en leed voelen en omhulst zijn in pijn
die als leeuwen vechten totdat ze als Sjahied sterven
die voor de ummah streven en het paradijs verwerven

Gewapend met imaan, met Allah's woord in de borst
honger voor islam, een verlangen zoals de dorst
Troepen van Allah, gaan voort met enkel een doel
Allen verenigd, Al Mujahideen, met één gevoel

beelden die tonen ons, hoe ze zijn heen gegaan
we zeggen zij zijn dood, maar nee! zij bestaan
in de nabijheid van Allah verkeren zij eeuwig
verlost van al dunya, nu leven ze en dat vredig

De geur van het paradijs, de zoetheid van het geloof
zo'n dienaar die is wijs, beloning wordt hem beloofd
Op zoek naar Allah, op zoek naar Zijn tevredenheid
op een dag inchAllah, beloond voor gehoorzaamheid

Dit is een gedenking voor onze dierbare shuhadaa
laten we ze nog meer gedenken in al onze duaa
Voorwaar, ooit is de dag, en staan ze tevreden
en zullen wij allen zien, en van emotie beven

© Copyright Said Mondria

Ingezonden door

Said Mondria

Geplaatst op

05-06-2010

Over dit gedicht

Geschreven door broeder Keydo

Tags

Waarachtigen