Mijn opname, mijn avontuur

In een klein kamertje
bij het raam, met het licht van de maan
sluit ik mijn ogen en denk ik na
over mijn opname, mijn avontuur

deze opname, dit avontuur
duurt toch zolang
dat ik soms denk “ik stop er mee.”
maar diep vanbinnen
weet ik, dat ik verder moet
hoe lang of moeilijk het soms ook is
ik moet toch verder gaan

mijn opname is niet zonder tranen
is niet zonder moeilijk dagen
de dagen duren zo lang
en de avonden zijn zo kort

maar mij hoor je niet klagen
mij hoor je niet zagen of praten
want praten doe ik bijna niet

want ik vertrouw bijna niemand
dus ik geef mezelf een soort van zwijgplicht
ik zwijg in alle talen
tegen mensen die ik niet vertrouw..

© Copyright Elise VR