Wachten
Wachten doe ik
terwijl de tijd
haar schaduwen achterlaat
en jij
nergens meer bent
waar schaduw en licht
elkaar raken.
Wachten doe ik,
tot ook de schaduw
in de avond is verdwenen
en
het donker mij lachend
in haar greep houdt.
Wachten doe ik,
tot de kilte
de lachende avond verjaagt
en ik
niet anders meer kan
dan niet meer wachten.
© Copyright Verwijderde gebruiker
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
20-05-2010
Over dit gedicht
Ik ben nu op iets heel bijzonders aan het wachten