Kanker

Telkens als ik aan opa in de kist denk, zie ik jou daar liggen.
Ik lig uren lang te huilen elke nacht, denkend aan hoe jij je leven hebt verkloot door te roken.
Ik ben bang, bang dat jij die vreselijke ziekte ook krijgt net als opa.
Ik wil jou niet op de zelfde manier verliezen.

Dus alsjeblieft stop,
Voor mij.

© Copyright Renske

Ingezonden door

Renske

Geplaatst op

20-05-2010

Over dit gedicht

kanker

Tags

Dood Kanker Leven Liefde Roken Verdriet