Voor iedereen die het lezen wil.

er zijn zoveel mensen die het niet durven te vragen
zoveel mensen met vooroordelen en verschillende gedachtens.
scheven gezichten, ik zie ze al denkend voorbij komen.
ik weet dat hij of zij het graag vragen wil.
de gedachtens en vragen die door je hoofd gaan als leek.
denkend van, niet zomaar worden je kinderen ontnomen.
er zal wel iets heel ergs zijn gebeurd anders was dat niet zomaar gekomen.

geloof me lieve mensen die gedachtens zijn ook 3 maanden geleden door mijn hersens vernomen.
ik dacht ook dit gaat mij echt nooit overkomen.
maar het leven heeft rare zware kanten.
je kunt het terug lezen in alle kranten.

een dreigende ex die een straatverbod heeft verkregen.
dat was voldoende voor ots om kinderen uit huis te vegen.
als moeder ga je dan door de grond.
huilende kinderen en moeder niet wetend hoe het komt.

als een derde zo levens kan ruineren.
had ik liever niet dat dit rechtsysteem bestond.
gelukkig was de rechter het met mij overeens.
dus eindelijk mogen mijn kinderen weer naar hun vertrouwde omgeving terug keren.
eind deze maand zijn mijn kinderen weer thuis.

maar ik kan je vertellen heel ots daar is het niet pluis.
jeugdzorg heeft heel fout gehandeld.
en mij als moeder als een klein kind behandeld.
ze hadden zonder een beschikking van een rechter nooit mijn kinderen mogen ontnemen.
en mij behandelen voor mijn kinderen als een vreemden.

in 3 maanden heb ik ze 3 keer gezien.
het gevoel voor een moeder die al 11 jaar voor haar kinderen zorgt is helemaal ontzien.
missen doe ik ze nu nog elke dag.
biddend dat het sterke kinderen zijn maar hun ook laten weten dat huilen mag.
in de weekende zijn ze al hier.
maar tranen in hun ogen als ze zondags weer moeten gaan van hier, dat is geen plezier.

het huis is weer leeg en stil.
dit is voor elke moeder en kwelling en tegen haar wil.
in hoevere hebben mijn kinderen hieronder geleden?
dat weten we alleen in de toekomst als deze maanden behoren tot het verleden.
het liefst wil ik deze maanden vergeten
maar ik vind dat iedereen dit ook mag weten.
ik ben niet bang voor de mensen die over me lullen.

maar vind het wel belangrijk om ook mijn verhaal te onthullen.
voor de mensen waarbij ook hun kinderen zijn ontnomen.
wil ik laten weten dat het ook wel eens goed kan komen.
onze liefde voor onze kinderen zal altijd blijven bestaan.
vechten voor onze kinderen hun rechten en altijd door blijven gaan.

van een moeder die leeft voor haar kinderen!

© Copyright Joycke

Ingezonden door

Joycke

Geplaatst op

16-05-2010

Over dit gedicht

Dit gedicht gaat over wat jeugdzorg allemaal kan aanrichten in een gezin

Tags

Jeugdzorg Kinderen Ots