Mijn glimlach raadselt

ben verloren in een
hoofd vol weekend zonder huis
mijn glimlach raadselt en
ik proef je op mijn lippen thuis

nog tintelen je handen op
mijn huid en keren terug met
vlagen lust genietend van een
hemel zonder God en zijn gebod

ik zocht pijn om te herkennen
om je zacht te laten wennen
aan het hevige genot overgave
maakt je niet kapot maar sterker

de zon is vol herinnering
en koestert warm het beeld
dat is gebrand in dagen jou
de hitte hebben we gedeeld

© Copyright wil melker