Geschreeuw, gekrijs, gehuil !

Geschreeuw, gekrijs, gehuil !

Geschreeuw, gekrijs, gehuil
Mijn hart krimpt
Krimpt van onmacht en pijn
Het kan toch niet zo zijn
Dat niemand het ziet
Dit grote kinder verdriet
De signalen die het schreeuwd
moeten we toch horen
Het kind de warmte en liefde geven
Waar het recht op heeft,
Zolang als zijn / haar leven

© Copyright Talako

Ingezonden door

Talako

Geplaatst op

02-04-2010

Over dit gedicht

Dit gaat over kindermishandeling

Tags

Onmacht Verdriet