Palmzondag

Waar is de tijd dat ik als kind
met mijn vader door de velden ging,
met palmtakjes in de hand
en speurend naar de hoeken van het land
waarop in elk ervan
een takje werd geplant?

Het zou de akkers vruchtbaarheid geven
en bescherming tegen alle kwaad.
Die zondagmiddag was me heilig,
zo helemaal vervuld van iets
wat niet te noemen is,
iets groots en nimmer te verklaren.

Waar is die tijd toch heengevaren
en nu ik zelf al oud ben, weet ik dat
die innigheid met niets meer is te evenaren.
Palmzondag: ik ruik dat frisse groen, de winter
heeft het weten te bewaren.

© Copyright Adeleyd