De poorten van jouw hart.

Ik heb vaak naar jouw gekeken,
maar ik heb je nooit gezien.
het was ook nooit echt mogelijk,
je was verweg, bovendien.

Maar nu ik dan eindelijk,
in je ogen kijken kan.
Zie ik, dat ik eigenlijk,
al heel veel wist van deze man.

Ik ken de poorten van jouw hart,
het paradijs in jouw ogen.
Met mooie, felle kleuren,
vanuit de regenbogen.

Ik ken de dromen uit jouw aderen,
de dansen van jouw voeten.
Ik ken de wonderen uit jouw mond,
die mij willen begroeten.

Ik ken de sleutel van jouw gedachten,
van jouw geluk ken ik de brug.
En zelfs jij hebt ze nog nooit gezien,
maar ik zie de vleugels op jouw rug.

© Copyright Alissaa!

Ingezonden door

Alissaa!

Geplaatst op

21-03-2010

Over dit gedicht

mooii gedicht!

Tags

Mooii