Krassen

In mijn hart
In mijn ziel
Op mijn huid
Ik schreeuw het uit
maar niet van verdriet of pijn

Maar wel..
omdat ik hier niet meer wil zijn
Nog een keer
kras ik in mijn hart
in mijn ziel
op mijn huid
en schreeuw ik het uit

maar niemand die het hoor
want ik schreeuw zonder geluid
want mijn kaarsje is uit
het is over, het is voorbij
deze tijd behoort tot het verleden
want ik ben er nu niet meer..

© Copyright Elise VR

Ingezonden door

Elise VR

Geplaatst op

14-03-2010

Over dit gedicht

Mijn verslaving

Tags

Krassen Snijden Verdriet