Die zonnenschijn

Je was alles.
Mijn zonnenschijn voor donkere dagen.
Tot onze zwarte dagen.
Je was behoorlijk ziek,
geen verkoudheidje,
maar de dood in ogen zien.
Je vocht zo hard als je kon..
Je liet niets vallen.
Ook al ging ik zonder jouw wel eens voetballen.
Spelen zonder jou was zo eenzaam.
Was zo gezellig met zo prater als jouw.
Altijd had je wat vertellen.
Maar nu 4 jaar later naar dat je oogjes dicht dicht liet vallen. Sta ik op dit plein waar wij vroeger stonden te voetballen.
Het is zo kil en koud hier.
We hadden zoveel plezier.
Ik mis je nu zo erg.
Weet je nog die kabouter/dwerg.
Die jij kapot liet vallen.
Maar hopelijk ben je nu ergens tussen de wolken.

© Copyright Rozaa<3