In wispelturig bewegen

vluchtig is mijn letterzaad
luchtig gedragen
door een vragende wind
speels en verstrooiend

letters schampen
het kalende land zonder
opening van vingers
blijft alles strak in de hand

maar woorden vlijen
zich neer in de luwte
van struiken gedijen in
zacht van een zomerse zon

tussen bosrand en weiden
vermeien zich zinnen tot
strofen van wisselend licht
door het schaduw gedogen

zo dicht ik landschap
met refrein aan de hei
golft poëzie in wispelturig
bewegen onze kusten voorbij

© Copyright wil melker