papa

Het is moeilijk hoop te houden voor een zieke,
Van wie je weet hij red het niet.
Ik streel je wangen en zie je lieve ogen,
Mijn hart wordt overmand door verdriet
Dan ben ik dankbaar voor het einde,
Dat toch nog plotseling kwam.
Omdat het niet alleen jouw leven,
Maar ook je lijden over nam.
Met jouw hand in die van mama en ons om je heen,
Zei je tegen de dokter: doe het maar,
En we zagen dat je geest verdween.
Dat je bijzonder was ,dat wist ik natuurlijk al lang.
De pijn die ik nu voel van het jou missen,
Maakt me een beetje bang
Dan denk ik aan jouw woorden die je tegen me zei,
Ik leef verder in je hart, ik ben altijd dichtbij.
Lieve papa bedankt voor alles wat je voor me hebt gedaan,
Je bent niet weg…in mijn herinnering zal je altijd bestaan.

hou van jou, xxx papa's meissie

© Copyright patricia vdv