Zingende jojo

Als een jojo sta je iedere keer weer huilend,
smekend voor de deur hetzelfde liedje te zingen.
Het deuntje word ik langzaam moe,
de tekst ken ik ondertussen uit mijn hoofd.

Maar dit keer is het touwtje geknapt:
Je bent weg, en komt niet meer terug.

Toch blijft het ritme in mijn hoofd;
hoe je wegging, hoe je terugkwam en van me bleef houden,
ondanks alles.

Ik durf het restje touw niet weg te gooien,
bang dat je terugkomt, en ik niets meer heb
om je aan vast te binden.

"Het is niet erg",
zegt men.
"Er zijn er genoeg die je speeltje willen zijn."

De aarde zal immers ook zonder jou
nog om de zon blijven gaan.
Het is hooguit mijn hart
die zal stoppen met slaan..

© Copyright Renee Bindels