Verdwenen

Je bent weg, maar toch zo dichtbij.
Ik voel me leeg, verdrietig maar toch vrij.
Zonder jou ben ik niet compleet,
Ik wil dat je niet vergeet.
Jou dood had er nooit mogen zijn,
Het doet mij zo verschrikkelijk veel pijn.
Weer een traan loopt over mijn wang,
Die ik voorzichtig met mij handen opvang.
Die langzaam weer verdwijnt,
Zoals ik hoop dat jou gezicht hier ooit weer verschijnt

© Copyright Linda

Ingezonden door

Linda

Geplaatst op

18-02-2010

Over dit gedicht

jij bent dood, ik zie je nooit meer

Tags

Dood Tranen Verdriet Verdwenen