Een Kleine Verontschuldiging

Een kleine verondschuldiging...
Het is maar een woord...
Misschien te typisch...
Of misschien verbeterd...
Alles is daarmee op zijn plaats...
Een klein gelukskansje...
Misschien kan je er iets mee winnen...
Geld, juwelen... Of liefde?
Een doorgestoken kaart, niemand kan zich er mee bemoeien...
Of toch wel? Een groot misverstand, of een leugen... Je staat er oog in oog mee...
Wanneer houd het op met regenen, en schijnt de zon weer? Komt het goed, of blijf je versteld staan...
Wordt je afgekeurd, en blijf je het toch proberen? Nutteloos? Vast niet...
Je krijgt meerdere conclusies, dan alleen het woord...
Het is een leugen... Of spreken ze de waarheid...
Wat moet je doen?
Sta je er alleen voor? Wanneer houdt het op met sneeuwen, en bevriest het water? Je ziet het strand voor je, in de hete zomer...
De hitte, die op je af komt...
Een grote golf, die al je inbindingen wegspoelt...
Een goed gevoel...
Of misschien iets minder, dan dat...
Wanneer gaan die vragen weg, en komen de zekerheden, naar boven? Misschien, over enkele seconden? Of misschien nog eeuwen...
Je weet het niet...
Slechte gevoelens, komen in je op...
Je ziet alles, in één grote waas...
Is dit wel leven? Of is dit pijn, en harteloosheid?
Een simpele vraag, om te stellen...
Maar om te antwoorden...

© Copyright Trijske

Ingezonden door

Trijske

Geplaatst op

24-01-2010

Over dit gedicht

Zekerheid...

Tags

Zekerheid