Laat haar vliegen

Ze is verslagen diep van binnen.
Geen wil meer om door te gaan.
Niet wetend hoe ze dit gedicht moet beginnen.
Geen kracht meer om in dit leven te staan.
Dit gevecht kan ze niet meer winnen.
Het gelukt ligt zo ver bij haar vandaan.

Zo vaak heeft ze doorgezet.
Doorgevochten voor de mensen die ze lief had.
Zo heeft ze het meerdere keren gered.
Maar nu is zij alles echt zat.

Het lijkt haar soms zo fijn om op te geven.
Om naar de maan en de sterren te vliegen.
Ze wil ontsnappen aan de pijn in haar leven.
Weg van alle mensen die haar bedriegen.

Ze wil ontsnappen aan deze sleur.
De vrijheid proeven is wat zij wil.
Ze wil haar leven gevuld hebben met kleur.
De vragen in d'r hoofd maken haar stil.

De kracht is verdwenen uit haar ziel.
Vervlogen met de stille wind.
Ze kan zich niet meer herinneren wanneer ze viel.
Niet wetend waar in het leven zij zich nu bevindt.

De bomen fluisteren zachtjes haar naam.
'Ach laat dat meisje nu toch gaan.
Zie haar staren uit dat raam.
Laat haar vliegen naar de sterren en de maan.'


© Nathalie
Over mezelf.

© Copyright Verwijderde gebruiker