Ze kerfden bloed

ik zag je sporen
in de sneeuw
een stap teveel
in onnadenkendheid

je koos voor rechte lijnen
rond werd hoekig
op jouw pad een misstap
die je nooit vergeten was

ik ben je gangen nagegaan
je handen konden niet verwonden
jou treft geen enkele zonde
maar je woorden zijn fataal

ze hebben mij gestoken
ze kerfden bloed
je excuses hebben nooit vergoed
hoeveel jij hebt gebroken