Slaap zacht

Verblind door het felle kaarslicht
Verdoofd toen ik je liggen zag
Lijkbleek en met je ogen dicht
En om je mond zo'n vreemde lach

Al die jaren brachten wijsheid
Je huid werd droog, je rug werd krom
En uiteindelijk dementheid
En toen stierf je aan ouderdom

Je hart was groot en vol respect
Maar ooit moest het stoppen slaan
Dus slaap nu, tot je man je wekt
Om ginder met je door te gaan

Van boven kijken jullie toe
Hoe ik me door mijn leven slaag
En ooit, dan komt ik naar je toe
En kan dan zeggen: ik zie je graag

© Copyright CP