Waarom?

Wij waren samen gelukkig,samen èèn.
Samen zo hard als steen.

Tot de dag dat jij bij je vrienden was en alles mis ging.
Toen kregen wij ruzie en ik zei hier alsjeblieft dat lelijkeding.

Dat lelijkeding dat was de ring die ons bij elkaar hield.
Je kon het niet meer goed maken zelfs niet als je knielde.

De dag was gekomen dat alles werd ontnomen.
Maar ik was voor bereid wat het zou komen.

Hij moest huilen en was weg gevlucht.
En toen was ik op gelucht.

De dag die zou komen die is gekomen.
En ik ga verder met mijn dromen.

© Copyright Michelle-Louise