Wit weer ongelezen blijft

eenzaamheid
vertrouwt het
wit papier
als chaos vlekt
in tekeningen
die geen letter
zullen lezen

zij bouwt
op lijnen
tussen regels wit
fel uitgelicht
doorziet gebrek
aan zinnen
en gevoel

diep van binnen
is het stil
als wanhoop
tegen muren krijst
alleen-zijn geen
respons meer krijgt
wit weer ongelezen blijft