Kerstmeisje
Je tipt als de winter in een tapijt van sneeuw
het kerstmeisje dat je bent voor mij
met je scheve mutsje op
en je zachte winterlach.
Je strooit je sterretjes uit
en je huppelt gelukkig,
je blinkt je ogen dicht en knuffelt
de sneeuwman die ik voor je had klaargezet.
Je gooit je wanten weg
en brengt je handen dicht bij me,
je snoept je jasje op
en fluistert koude woordjes in mijn oor.
Je lacht je traantjes weg,
wuift de sneeuwman uit,
zet je mutsje recht,
en tipt terug zachtjes achteruit.
© Copyright Verwijderde gebruiker
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
08-12-2009
Over dit gedicht
Dit gedicht gaat over een vader die over zijn dochter vertelt.