Bijna klaar..

Negen van de tien keer voelt het oké.
Negen van de tien keer leef ik ermee.
Het is net de ene keer dat het niet lukt.
Net die ene keer voel ik me bedrukt.

Er valt niets te verwijten.
Er is niets om voor te pleiten.
Zolang je maar gelukkig bent.
Zolang je maar weer liefde kent.

Ik ben allang niet meer jou nummer één.
Maar nu hebben we, behalve ons verleden, niets meer gemeen.
Hier en daar komt nog die steek.
Vooral als ik terug denk aan hoe jij me aankeek.

Het zal zo moeten zijn.
Ik heb leren leven met de pijn.
Er is maar één ding dat ik graag wil.
Dat is dat je me herinnerd als warm en niet kil.

© Copyright V. Vaessen