De kinderflat

Ergens, hier niet zo ver vandaan,
staat een hele hoge flat.
Er wonen alleen maar kinderen
en die hebben altijd pret.

Niemand zegt; dat mag je niet doen,
ze gaan gewoon lekker hun gang.
Niemand die zegt; nu moet je naar bed,
de dagen duren er lekker lang.

En heb je eens zin in een lamp te gaan hangen
dan hoef je dat echt niet te laten,
of wil je tien keer met de lift op en neer?
Dat kan, niemand houdt je in de gaten.

Spring over de tafel, van de stoel op de bank,
schrijf van alles op de muren.
Je kan herrie maken zoveel als je wilt,
je hebt er geen last van de buren.

Maar soms wil een kind terug naar zijn huis,
heeft hij in die chaos geen plezier.
Lekker naar school, op tijd weer naar bed
en liever even geen vertier.

© Copyright wilma triest