Doe normaal

Ik ben zes jaar maar ik kan niet lopen
daarom is papa een rolstoel gaan kopen.
Rijd ik over straat dan kijken mensen om
maar ik ben niet zielig en ook niet dom.

Ik kan stoeien, lachen, denken,
ik leer lezen, schrijven, drinken inschenken.
Ik kan alles wat een ander kan,
behalve natuurlijk het lopen dan.

Daarom als je me ziet rijden over straat
dan hoop ik dat je gewoon tegen me praat.
En doe niet alsof ik doof ben of gek
als je dat toch doet geef ik een grote bek.
Want dat kan ik ook!!!

© Copyright wilma triest

Ingezonden door

wilma triest

Geplaatst op

05-12-2007

Over dit gedicht

Ik heb dit gedicht een tijd geleden geschreven, er was een programma op tv met een invalide jongetje en door hem kwam ik op deze gedachte.

Tags

Gehandicapt Rolstoel