Je benen vlamden op

heb de mooiste stronk
getrokken uit het veen
je vormen uit het natte hout gesneden

je benen vlamden op
langs jaarringen van
generatieslang geleden

het hoofd met
lange haren mocht
ik tot het laatst bewaren

met de kleinste guts
heb ik je trekken rondgelijnd
ogen in verwondering gebogen

het veen heeft jou je jeugd
weer terug gegeven onder mijn handen
kom je als volwassene tot leven