Het leven

Bergen en dalen in het leven,
als vastgeroeste palen in de grond,
Soms zelfverzekerd halend de top,
dan gevallen, stukken in het rond.

Ideeen over wat eens was en is gebeurd,
flarden van verhalen als plaatjes in mijn hoofd,
Geen houvast is wat mij betreurd.

Ook dromen die ooit lang geleden zijn beloofd,
Gedoofd zijn de toortsen van mijn ongeloof,
helder zijn de lichten die mijn pad verlichten.

Horend de dingen van het goede, maar ook doof,
voor al wat er niet meer toe doet,
ik zal niet zwichten.

© Copyright caatje