Net als de maan

Duizenden sterren fonkelen in de nacht.
Ik zie de maan die van ver af schijnt.
Ik zit hier denkend over datgene waarop ik wacht.
Ik schrik op als het maanlicht plots verdwijnt.

De wolken zijn voor de maan geschoven.
De maan is onzichtbaar geworden in de nacht zo zwart.
Nu komt er helemaal geen licht meer van boven.
Ook al schijnt de maan nog zo fel of zo hard.

Ik ben net als die mooie maan.
Je ziet me niet, hoe hard ik ook vecht.
Soms kom ik een stap verder, soms laat ik een traan.
Want de strijd die ik voer die is echt.

Maar na een tijdje zijn de wolken weer verdreven.
Na een gevecht is de maan weer te zien.
Zo zal het later ook gaan in mijn leven.
Na het vechten zal ik eindelijk krijgen wat ik verdien.

- Geluk.

© Copyright Verwijderde gebruiker

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

07-11-2009

Over dit gedicht

Een gedicht over de maan

Tags

Donker Maan Nacht