Ik zag je gedaante

Ik zag je gedaante voor het raam
Maar herkende je niet
Geen tinteling, geen macht,
Geen kleur, geen pracht
Was jij dit, getekend door verdriet ?

Ik zag je gedaante daar zo staan
Machteloos, hulpeloos,
Hopeloos verlangend
Zoekend naar die ene kracht
Die ver weg verbogen lag
In jou

Ik zag je gedaante
Stilzwijgend doch schreeuwend
Diagnose gesteld
Een stilte, een klap,
Een traan, een trap
Was je dan nu alles kwijt ?
Ging dit over jou ?

Ik gaf mezelf terug aan jou
Ik deelde jouw verdriet
En vocht tegen het mijne
En de dromen die ik achterliet
Had ik daarvan spijt ?
Nee, ik stond naast jou !

Ik zag je gedaante vanochtend nog staan
Vreugde en verlangen
Liefde en kleur
Heb jouw dromen kunnen vangen
Hoop voor de toekomst
Samen met jou !

© Copyright Suzanne Ubachs