Die ene jongen.

Er is een jongen,
er zijn zoveel jongens..
maar die ene jongen.

Hij is zo speciaal,
en heeft ook zoveel kanten
maar ook heel normaal.

Aan de ene kant is die heel verlegen,
maar ook weer heel lief.
En toch weer stoer, dat hoort bij het leven.

Maar vooral die lieve kant,
die doet me iets.
Als ik hem nodig heb, geeft hij me zijn hand.

Ik kan hem alles vertellen,
mijn blijdschap en mijn pijn.
Ik mag hem er altijd voor wakker bellen.

En dat stoer doen hoort er gewoon bij
maar toch..
blijft hij hetzelfde voor mij.

Maar dan heb je ook nog verlegen,
dat is wel heel lief.
Als hij je bijvoorbeeld net iets liefs heeft gegeven.

En ookal zou ik worden gedwongen,
ik zou toch altijd kiezen,
voor die ene jongen.

-.

© Copyright Randomgirl