Duivel

het is donker
in de nacht
op een kerhof
ik fluister zacht
ik hoor de duivel lachen
ik voel zijn adem in zijn nek
dan gebeurt het
ik heb het ijzig kou
hij saat voor mij
met een drietand in zijn klauw
mijn handen branden
mijn hart doorboort
mijn ziel verlaat mij
ik lijk wel gestoord
maar dan opntsap ik
ik ben vrij.
weg uit mijn nachtmerrie
die is voorbij

© Copyright lorenzo van hoorde

Ingezonden door

lorenzo van hoorde

Geplaatst op

21-10-2009

Over dit gedicht

hoi

Tags

Nachtmerrie