Duivel
het is donker
in de nacht
op een kerhof
ik fluister zacht
ik hoor de duivel lachen
ik voel zijn adem in zijn nek
dan gebeurt het
ik heb het ijzig kou
hij saat voor mij
met een drietand in zijn klauw
mijn handen branden
mijn hart doorboort
mijn ziel verlaat mij
ik lijk wel gestoord
maar dan opntsap ik
ik ben vrij.
weg uit mijn nachtmerrie
die is voorbij
© Copyright lorenzo van hoorde
Ingezonden door
lorenzo van hoorde
Geplaatst op
21-10-2009
Over dit gedicht
hoi