Liefdesverdriet
ik kon het niet
ik kon niet zeggen wat ik voelde
ik heb het ook niet uitgelegd
maar toch eist jij wat ik bedoelde
de stilte had het al gezegt
tranen rollen over mijn gezicht
ik kan er niet meer tegen
ik doe mijn ogen dicht
was jij maar hier en niet elke keer bij haar
waren wij maar samen alleen met elkaar
dan zou ik je zeggen hoeveel ik van je hou
en hoe gek ik op je ben
achter mijn ogen prikkelt weer een traan
waarom mag onze liefde niet bestaan
© Copyright tineke van de belt
Ingezonden door
tineke van de belt
Geplaatst op
18-10-2009
Over dit gedicht
geen kans om iets uitteleggen.