Zij riedelt monologen

mijn liefde speelt piano
ik zing haar melodie
zij speelt voor mij de echo's
van mijn ego's harmonie

zij riedelt monologen in een
nooit gehoorde samenspraak
is voer voor psychologen als
dissonant de stemming maakt

haar vingers geven lengte als
gevoel verstand te boven gaat
zij laat het leven zien zoals
het nergens ooit beschreven staat