Onbegrepen

Warme tranen,
Die niet komen willen.
Ookal voel ik me rot,
En zet ik het op een gillen.

Iedereen gelukkig,
Niemand die het ziet,
Want diep verborgen,
Schuilt bij mij verdriet.

Iets wat niet iemand zomaar begrijpen kan,
Wat de reden ervan is,
Het is gewoon dat ik
Letterlijk iets mís.

Geen stom haarklipje,
Of dat soort zooi,
Nee wees maar zeker,
Dat ik het binnenkort over een andere boeg gooi.

Ik wil het aan iemand vertellen,
Maar hoe dat is de vraag,
Het lijkt of de tijd,
Extra sloom gaat vandaag.

De warmte wil mij niet overspoelen,
Geluk niet voor mij weggelegd,
Maar toch zou ik iemand als vriend willen,
Iemand o zo hecht.

Iemand die voor mij vechten wil,
Die niet bang is voor pijn,
Ja zo'n vriend,
Dat lijkt mij nou fijn.

Ik wil het niet begrijpen,
Word er vaak gezegd.
Maar begrijpt diegene dan niet,
Dat je de ander dan enorm in de knoop legt?

Zo'n angst komt voort uit verdriet,
En dat doet toch o zo'n pijn.
En daarom nu ingesteld,
Je komt niet verder dan déze lijn.

© Copyright Iemand Anders