Moeilijke tijden

Je zult geen angsten zien,
noch zul je mij zien huilen
Ik heb een huis gebouwd
waarin ik mij kan verschuilen

Het huis verstoot mn zorgen,
bestaan uit enkel steen
Geen ramen en geen deuren,
geen zorg komt er doorheen

Maar na een tijdje werkte dit niet meer
en werd het huis te klein
gevuld met het verlangen
om nog onbevangen te zijn

ik kon daarin niet groeien,
zonder twijfel, zonder pijn

Zoveel gebeurt..
Zoveel geleerd...
Een jaar vol onverwachte wendingen.....
Vol verdriet..
Haat...
Pijn...
En vermoeidheid...

waarin je wilt dat je tijd terug gaat..
Of dat de tijd op een goed moment stil blijft staan..
Waar je verdriet steeds erger word...
En je het aan niemand kunt laten zien..

Waarin je door niemand begrepen word....
Je zelf schreeuwt van binnen..
Het niemand kunt laten zien..
En zelf je vriendinnen wilt steunen die het ook moeilijk hebben..

Dat ik gek word van mezelf..
Dat ik onzeker ben...
En bang voor mijn toekomst...
Ookal weet ik dat ik er nu niet aan moet denken en moet wachten hoe en wat er nog gebeuren gaat....

Misschien gaat t over..
Misschien ook wel helemaal mis...

Maar nooit zal iemand mij zien instorten..
Nooit zal iemand mij zwak zien...
Ookal weet ik dat het op het moment vrij goed met me gaat alles nog een andere wending kan hebben..
Maar ik zal altijd sterk zijn en de moed nooit opgeven...

© Copyright Demi<33