Auto ongeluk

Wij hadden samen een geheim,
Jij wist het alleen,
Jij maakte een auto ongeluk mee,
Ik baalde er enorm van,
Dat ik nu mijn eigen geheim dragen moest,
Maar of ik het ook kan was dan de vraag.
Jij keek mij lang in me ogen aan,
Ik kon die pijn niet meer aan,
Jij die mij zo strak aan keek.
Ik was er die er onder leed,
En moest aan zien dat jij veel pijn had,
En dat ik het niet dragen kan,
Ik kan niks voor je doen ik kan jou niet helpen,
Okal wil ik dat zo graag.

Jij die mij met jou blik aankeek,
Het leek net of je wilde zeggen:
Het is goed zo laat me maar gaan,
Ik dacht lieve vriend ik kan jou niet laten staan,
Ik kan niet zonder jou,
Ik bouwde heel mijn leven op jou,
Lieverd blijf nog leven,
Ik wil jou het allerbeste geven in mijn leven.

Maar het was voorbij jij kon niet meer:
In mijn midden zijn,
Het regende buiten en het ging door me lijf,
Het leek net of er van binnen ook iemand huilde,
Het was mijn hart die gebroken was,

© Copyright shannen verhagen

Ingezonden door

shannen verhagen

Geplaatst op

21-09-2009

Over dit gedicht

gebroken

Tags

Verlaten